W osobliwym domu Pani Peregrine

Tytuł: Osobliwy dom pani Peregrine
Autor: Ransom Riggs
Wydawnictwo: Media Rodzina
Liczba stron: 400
Kategoria: fantastyka
Data wydania: 7 listopada 2012
Ocena: 7/10

Co mi się w niej szczególnie spodobało?
Wygląd! Jest przepięknie wydana.

Co mówi okładka?

Życie Jacoba nie zapowiadało się ekscytująco. Pogodził się z myślą, że nigdy nie zostanie odkrywcą i nigdy nie będzie miał wielu przyjaciół. Ważne miejsce w jego życiu zajmował dziadek. To on najbardziej mu imponował i to on opowiadał mu najlepsze historie na dobranoc o pogodnym sierocińcu na walijskiej wysepce, ukrytym przed złem, wojną i potworami… Aż pewnego dnia dziadek Portman umarł w niejasnych okolicznościach. I wtedy wszystko się zaczęło…

Jacob wyrusza na odciętą od świata wyspę, by zgłębić jej tajemnice. Czy zmierzy się z potworami ze swoich snów? Czy osobliwe dzieci ze starych fotografii naprawdę istniały? Co jest bajką, a co prawdą? Co jest faktem, a co urojeniem? 

"Osobliwy dom pani Peregrine" to trzymający w napięciu thriller nie tylko dla młodzieży. Rdzeń książki stanowią niezwykłe, dziwne fotografie, od których trudno oderwać wzrok, choć sprawiają, że ciarki chodzą po plecach i zasnąć jakoś trudniej. Całości dopełniają niesamowite zwroty akcji, klimat grozy i postacie… cokolwiek osobliwe. 
Może ta książka jest dziwaczna, może jest ekscentryczna, ale uważaj! — pochłonie Cię bez reszty.

Powieść przez 56 tygodni znajdowała się na liście bestsellerów New York Timesa.

Prawa do ekranizacji zostały sprzedane wytwórni 20th Century Fox, a reżyserem filmu ma być Tim Burton, znany m.in. z reżyserii filmów: "Batman", "Alicja w Krainie Czarów" czy "Charlie i fabryka czekolady".




Hej!
     Pogoda coraz piękniejsza, a wakacje już niedługo. Z tego względu postanowiłam ostatnio przerzucić się na troszkę "lżejsze" książki. Szukając odpowiedniej pozycji natrafiłam na "Osobliwy dom Pani Peregrine". Stwierdziłam: "To jest to!". Tak więc zapraszam na recenzję. :)
      Książka przedstawia nam historię 16-letniego Jacoba. Chłopca mocno związanego ze swoim ukochanym dziadkiem. Osobą, która przez całe jego dzieciństwo opowiadała mu o tajemniczym Osobliwym domu. Na skutek komplikacji Jacob będąc jeszcze nastolatkiem poznaje Panią Peregrine i mieszkańców jej domu. Wtedy dopiero zaczyna się zabawa...
     W książce występuje sporo postaci, ale są one na tyle charakterystyczne, że nie sposób je pomylić lub zapomnieć. Poznajemy m.in. dziewczynkę z okładki (czyli Olive), niewidzialnego chłopca, Enocha (dziecko, które dzięki swoim umiejętnościom odbiera życie jednym i daje drugim) i wiele, wiele innych. Bohaterowie zostali dobrze wykreowani i przemyśleni. Nie odniosłam wrażenia, że któraś z postaci tam nie pasuje.
     Nie brakuje również zwrotów akcji. Początek jednak może wydawać się nam nudny, ale nie warto się zrażać. To tyle, jeżeli chodzi o plusy.
     Czytając wszelakie opinie oczekiwałam naprawdę wywołującego masę emocji thrillera. Takiego, przez który nie będę mogła spać przynajmniej przez kilka nocy. No chociaż może przez jedną. Jednak pod tym względem się zawiodłam. Jedyne co mną kierowało podczas czytania, to ciekawość jak to wszystko się wyjaśni. Może jakbym była parę lat młodsza to bardziej bym się wczuła w klimat tej opowieści. Nie mniej jednak polecam tę książkę dzieciom. Chociaż nie przedszkolakom. Niektóre zdjęcia były naprawdę przerażające. :D
      "Osobliwy dom Pani Peregrine" to miło i szybko spędzony czas, którego nie żałuję. Autor miał bardzo dobry pomysł, który nie w pełni wykorzystał. Polecam zaciekawionym, chociaż nie obiecuję zapierającej dech w piersiach lektury. Jednak muszę przyznać, że jest to jedna z najlepiej wyglądających książek, jakie miałam dotąd od dłuższego czasu do przeczytania. Mam nadzieję, że kontynuacja okaże się lepsza. Zapowiada się ciekawie. Pierwszą część polecam zainteresowanym!
Czytaliście lub zastanawialiście się nad tym?
Pozdrawiam,

Paulina

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję wspaniałej Pani M. :)